Yamaha Tracer 900 GT - Phantom Blue by blue7

marcingda · **Napisane:** 2021-09-26 09:37:17

Wczoraj dojechałem autostradą na wysokość Włocławka, jechałem raczej oszczędnie. Utrzymywałem stałe 5tys obr, co na GPS przekłada się na 141km/h. GS spalił sirdnio 7.5litra. Kilka razy na odcinku rozpędziłem się może do 200 i kilka razy przyspieszałem wykorzystując 95% dostępnej mocy. Wracałem do Gdańska prze Świecie i Starogard Gdański, zużycie spadło do 6.6. Generalnie to sporo. Powodem jest opór powietrza.

Ada · **Napisane:** 2021-09-26 09:37:17

blue7 · **Napisane:** 2021-09-26 10:00:24

sfazowany napisał(a):

Blue7, to chyba nam by sie fajnie leciało na dwa moto też mi wychodzi że jeżdżę na kompromisie frajdy z rozsądkiem.

Też tak myślę :) Fajnie opisałeś tematykę dróg w ujęciu krajowym. Ja natomiast nadal jestem pod wrażeniem Austrii gdzie niby takie wszystko sztywno pilnowane ale te 70-80 przez miejscowości niczym się nie różniące od naszych jest zasadne i przestrzegane. Widziałem tylko dwa radiowozy przez cały wyjazd tam, choć jak wspominałeś sieć autostrad odciąża lokalne drogi od transportu ciężkiego.

Właśnie zauważyłem że tak jak mam wskaźnik ECO na wyświetlaczu to do 130 jest średnio 5/100, a później każde 10 km prędkości więcej podnosi od 0,5 litra w górę i nie idzie to liniowo tylko wzrasta coraz bardziej - wszystko związane jest z oporem powietrza jak marcingda wspomniał. Dla niektórych to ma znaczenie a inni w ogóle na to nie patrzą :wink:

marcingda · **Napisane:** 2021-09-26 11:05:18

W Austrii policja potrafi wyłonić się z podziemia. Jest jej znacznie więcej niż w Niemczech. Natomiast to nie prawda że bardzo rygorystycznie podchodzą do przepisów. Przez wszystkie lata kiedy jeżdżę po tamtych terenach miałem kontakt z policją chyba 5 czy 6 razy (Austria). Za każdym razem przekroczyłem prędkości, raz zapłaciłem tylko mandat, w sumie jakiś groszowy. Jeżdżę głównie po Włoszech i Austrii, jeśli mam kontakt z policją to zawsze pytają mnie jak to się stało że biegle władam tymi językami. Zwykle kończy się na dłuższej rozmowie i mnie puszczają.
To ile pali motocykl nie ma większego znaczenia finansowego, chociaż biorąc pod uwagę że robię 20tys km/rok przekłada się na konkretne pieniądze. Od pewnego czasu zwracam uwagę na fakt że moja rodzina marnuje duże ilości energii. Czas zacząć o tym myśleć.
Wracając do policji to najbardziej wredna jest w Szwajcarii. Kiedys miałem taki przypadek że w wiosce malowali poziome oznaczenia. Było postawione tymczasowe ograniczenie prędkości to jakieś śmiesznej wartości, chyba 10 lub 15. Do tego ukryta w krzakach policja z radarem.

tuzmen · **Napisane:** 2021-09-26 11:52:45

Jeżeli chodzi o spalanie to każdy ma swoje zdanie czy to ważne czy nie - zależy od portfela i ilości kmów
Ale mnie najbardziej wnerwiała duża częstotliwość tankowania lub szukanie stacji na rezerwie, co przy dużym spalaniu/małym baku niestety się nasila.
Fz1 to piękny motocykl ale tankowanie co 200km męczyło strasznie, w tdm900 na zbiorniku 400km to była bajka

sfazowany · **Napisane:** 2021-09-26 15:36:59

Moj pali... tyle ile mu wleję :D Przy typowej mojej jeździe zasięg 300km jest dla mnie optymalny. Giees ma zgrabność cegły i drąc powietrze przy wyższych prędkościach musi więcej wypić. U mnie mimo różnic kilku generacji spalanie jest podobne jak u Marcina, choć jak jadę widokowo 80-110 to spala mi ok 5l/100km, wtedy zasięg wzrasta pod 400km. Bak ma wg papierów 20l.

marcingda · **Napisane:** 2021-09-26 18:37:32

Dzisiaj piękna pogoda i mnóstwo motocykli na drogach. Udało mi się wcisnąć dzieciaki dziadkowi i zrobiłem małe kółko (240km) po Kaszubach. Jechałem naprawdę dość dynamicznie i średnie zużycie wyszło 5.8. U mnie zasięg na poziomie 250/260km.

blue7 · **Napisane:** 2021-09-26 21:37:46

Wróćmy do wątku wyjazdu który przez pół dnia smarowałem w pracy ale dziś wygospodarowałem chwilę, żeby to ogarnąć i móc dla Was opublikować. Mam nadzieję, że ktoś to czyta a nie tylko ogląda obrazki :lol:

Tak jak na forum wspomniałem, pomysł był w pewien piątek wieczorem. W sobotę zbieranie informacji, planowanie, szukanie noclegów i wstępne przygotowanie siebie i motocykla. Niedziela to była trochę nerwówka bo trudno było znaleźć spanie w Austrii i ceny też zawrotne a tutaj zbytnio zaszaleć też nie mogliśmy – w ogóle to jechaliśmy w nieznane do kraju w którym wielu rzeczy było inaczej niż na doskonale znanym nam południu Europy. We Wiedniu byłem kiedyś przy innej okazji ale wiedziałem też, że tam ludzie nie są tak pobłażliwi a ewentualne błędy ;) mogą sporo kosztować więc był dreszcz emocji jak to będzie, no ale do odważnych świat należy.

[ img ]

Przede wszystkim istotna zmiana :D pierwszy raz od kiedy kupiłem motocykl zdjąłem stelaż kufrów Givi i zakręciłem fabryczne adaptery kufrów Tracera. Wzięliśmy te małe kufry „miejskie” w które pomieściliśmy się bez problemu bo nie braliśmy całego osprzętu campingowego ponieważ wynajmowaliśmy wyłącznie pokoje podczas tego wyjazdu. I powiem Wam, że te pachnące nowością, wyciągnięte dopiero z pudełka pierwszy raz kufry sprawdził się znakomicie, one tak ściśle i fajnie przylegają do motocykla, że w ogóle ich nie czuć podczas jazdy. Nie stawiają w żaden sposób jakkolwiek by wyczuwalnego oporu wiatru więc czuję jakbym jechał bez nich a i w korkach we Wiedniu jechałem bardzo odważnie wiedząc że się zmieszczę. Kufer Maxię mieliśmy w połowie pusty ale tam jechały ciepłe i lekkie rzeczy jakby zrobiło się zimniej. Na baku tankbag pomniejszony aby był łatwy dostęp do aparatów, dokumentów i innych podręcznych rzeczy potrzebnych w drodze. Tak więc fabryczne kufry zrobiły świetną robotę, bardzo fajnie i zgrabnie wyglądały a i wrażenia z jazdy przednie – za to dotychczas nie chwaliłem mojego motocykla a rzeczywiście jest to ogromną zaletą.

[ img ]

Ogólnie przejazd ode mnie z domu zaplanowałem przez Czechy, ponieważ chcieliśmy jak najszybciej przemieścić się w miejsce docelowe w Austrii – jednak było to dość daleko bo 1100 km w jedną stronę ode mnie. Zdecydowaliśmy się poszukać noclegu w okolicach pogranicza Czech z Austrią gdzie udało się w przystępnej cenie i dobrej lokalizacji ogarnąć pokój na jedną noc w miejscowości Čejkovice blisko Brzecławia. Droga w Polsce przebiegała do Krakowa autostradą (chciałem jak najmniej autostrady choć szybciej byłoby na Katowice) i dalej na południe przez piękne bardziej górzyste niż moje Bieszczady ;) rejony aż do Bielska-Białej gdzie zatrzymaliśmy się na posiłek przed granicą.

[ img ]

Następnie droga prosto przez Czechy na Ołomuniec, dalej Brno aż do miejsca docelowego gdzie licznik pokazał nam 600 kilometrów i to było dość na ten dzień. Muszę przyznać że tak ja lubię Słowację, tak i spodobały mi się Czechy których ukształtowanie mi się podoba, fajnie pofalowane krajobrazy, ciekawie poprowadzone drogi gdzie to co naturalne było super, to co tknięte ręką ludzką już mniej.
W jednym miejscu były fajne zakręty i spotkaliśmy zawodników na MT-09 SP i motocyklach o mniejszych pojemnościach którzy ćwiczyli sobie technicznie całkiem fajne serpentyny - to coś co rzadko obserwuję poza Słonnymi u nas w Bieszczadach.

[ img ]

Następnego dnia rano było już zimno, przy 7 stopniach wyjechaliśmy wcześnie żeby mieć czas na bardziej niż mniej przepisową jazdę w Austrii gdzie nie mogliśmy znaleźć nadal noclegu na końcówkę pobytu i przebieg wyjazdu nadal stał pod znakiem zapytania. Dojechaliśmy do Wiednia o dość wczesnej około południowej porze, gdzie 20 km już przed miastem i również za nim ogromne korki i zatory na czteropasmowej autostradzie trochę nam zmęczyły i zajęły sporo czasu do przejechania. dlatego jadąc dalej jak wjechaliśmy w bardziej alpejski klimat zatrzymaliśmy się w piekarni w miasteczku Mürzzuschlag na przepyszną kawę i ciastko.

[ img ]

Miasteczka tego typu praktycznie do samego podnóża Alp ciągną się wzdłuż autostrady więc łatwo i wygodnie można zjechać na odpoczynek, zatankować w normalnych cenach na stacji i wyraźniej poczuć klimat górski. Do nas siedzących nad filiżankami z kawą dołączają się kolejni motocykliści, akurat nasz pobyt tam zbiega się w czasie z festiwalem European Bike Week 2021 nad jeziorem Faaker See blisko miejsc które nas interesują, motocyklistów spotkamy jeszcze naprawdę sporo przez najbliższe kilka dni. Ruszamy dalej i zjeżdżamy w pewnym momencie z nudnej autostrady, droga prowadzi pomiędzy miejscowościami gdzie wszyscy ściśle jadą przepisową prędkością która jest całkiem przyjemna i sensowna 70-80 km/h więc nie ma sensu specjalnie ryzykować bo fotoradarów jest mnóstwo a i szkoda bo widoki są cudowne.

[ img ]

[ img ]

W ostatnim etapie trasy tego dnia przejeżdżamy przez płatny extra 6,5€ odcinek tunelu Tauern wyrytego w górze i dojeżdżamy do miejscowości Gmünd gdzie mamy dwa noclegi i będzie to nasza baza wypadowa w sercu Alp. Tego samego dnia mamy jeszcze na tyle zapasu czasu, że na spokojnie udajemy się coś zjeść i jedziemy w interesujące miejsce – zaporę wodną Kölnbrein-Staumauer z lat 70tych pięknie ulokowaną pomiędzy szczytami górskimi.

[ img ]

Po drodze mijamy wręcz magiczne miejsca, wspaniałe wodospady wprost tak przy drodze, cieszymy się, że wyjazd w nieznane choć daleko to daje nam pierwsze takie atrakcje i jest to zaledwie przedsmak tego co nas czeka.

[ img ]

Mamy farta, ponieważ wjazd przez park do tego obiektu jest płatny za nasz zestaw w sumie ponad 30 euro ale nie ma nikogo w punkcie poboru opłat więc śmigamy w górę dopóki jeszcze jest jasno a robi też się zimno. Scenerie niczym z pamiętnej dla mnie z dzieciństwa gry Need for Speed i wspaniałe zakręty, agrafki i tunele – a na drodze jesteśmy jedynie my.

[ img ]

Dojeżdżamy na szczyt i parking praktycznie pusty, mało ludzi kręci się w tle i tutaj jest tylko spokój i natura – finalny moment tego dnia, gdyż jesteśmy tam dokąd zmierzaliśmy, a najlepsze nazajutrz bo wybieramy się na Grossglockner Hochalpenstraße i mamy na to przewidziany cały dzień.

[ img ]

Następnego dnia gospodarz naszego obiektu – Clara - wita nas wręczając swojskie jajka z kurnika tłumacząc zasadność biohodowli i uprawy czegokolwiek w tym duchu, no nie mogło obejść się bez konsumpcji jajecznicy przed tak ważnym dniem. W ogóle świetną rzeczą o której muszę wspomnieć jest chleb który kupiłem w pierkarni, ciemny i ciężki bardzo aromatyczny z ziarnami anyżu czego może spodziewałbym się w Grecji ale z pewnością nie tutaj. W ogóle rolnictwo zasługuje na osobny rozdział opowieści w kontekście Austrii ale ogólnie tylko powiem, że bardzo pozytywnie zaskoczyły nas jakość jedzenia tutaj i niewygórowane ceny zarówno jak na tutejsze jak i ojczyste realia.

[ img ]

Wybaczcie, że takie prozaiczne rzeczy tutaj piszę ale nasza turystyka motocyklowa łączy się niejako z turystyką kulinarną i takie proste rzeczy mają dla nas dużą wartość więc nie pomijam miłych wspomnień :wink:. Dużo wrażeń, doświadczeń i pomysłów zwozimy z naszych wojaży i później tacy jesteśmy niestandardowi myśleniem co poniekąd cieszę się że jest efektem tych podróży, sęk tkwi w szczegółach, detalach.

[ img ]

Kierując się na przełęcz decydujemy się na wjazd od południowej strony, przejazd jest pomyślany tak aby słońce towarzyszyło nam przez cały dzień od początku do końca, może uda się zobaczyć szczyty bo tego dnia jest dość pochmurno ale temperatura rośnie więc i szansa na to że niebo się oczyści z czasem.

[ img ]

Po drodze znowu mijamy kolejne miejscowości gdzie dziwi mnie jedno – praktycznie każda wioska ma praktycznie jakiś znany salon samochodowy, raz Kia, BMW, Hyundai itd. w najzwyklejszych miejscowościach, nie ma tutaj dużych miast a wszystko w okowach szczytów gór co jest widokiem niecodziennym, przystanek wypadało by zrobić co chwila aby popatrzeć się na takie cuda.

[ img ]

Na drogach jest sporo motocykli i wszystkie zmierzają w jednym, wiadomym kierunku, nasz cel pojawia się na horyzoncie, zaczyna się niewinnie i zaraz za Wolkersdorfem
zaczyna się ostra jazda w górę i wjeżdżamy na całkiem inne wysokości, jedziemy praktycznie w chmurach albo tuż pod nimi.

[ img ]

[ img ]

W chwili gdy wjeżdżamy na przełęcz jesteśmy w chmurach, droga jest bajeczna i patrzyć można tylko przed siebie i na prędkościomierz żeby nie przyszła „pocztówka” po powrocie bo są punkty kontroli co chwila, ale tam gdzie mgła odpuszcza widok zwala z nóg.

[ img ]

Dojeżdżamy na górny parking i punkt widokowy, motocykli masa ale dla każdego jest tutaj miejsce. Korzystając z tego, że nic nie widać decydujemy się na przejście ścieżką dydaktyczną wiodącą wewnątrz góry korytarzami którymi niegdyś wydobywano złoto, po drodze świetnie widać instalacje, trochę historycznych informacji i klimat niesamowity.

[ img ]

[ img ]

[ img ]

[ img ]

[ img ]

W pewnym momencie nie dało się iść dalej więc wróciliśmy i zdecydowaliśmy się zjeść coś na miejscu z widokiem na góry, przyznam całkiem fajna restauracja w takim miejscu z normalnymi cenami i smacznym jedzeniem, taniej i lepiej niż u nas w większości miejsc o takiej lokalizacji.

[ img ]

[ img ]

Stamtąd ruszyliśmy w dół mając na wprost widoki przedtem zasłonięte przez chmury, to było coś wielkiego.

[ img ]

[ img ]

[ img ]

W pewnym momencie jest rondo od którego odbijamy w lewo i jedziemy znowu ostro dogóry, aby przebić się przez grzbiet pasma na którym się znajdujemy i zobaczyć Edelweißspitze – punkt widokowy na szczyty z innej perspektywy ulokowany tuż nad pieknymi serpentynami które na nas czekały.

[ img ]

[ img ]

[ img ]

Nie dziwi mnie wcale, że to tutaj kręcono filmy z Bondem, samym siedzeniem i podziwianiem widoków można by wypełnić jeden dzień. Powiem Wam, że może i nie jest tanio, nie jest po drodze, można nie trafić z pogodą ale zdecydowanie warto tu przyjechać – ten jeden dzień mnie tak napełnił wrażeniami, że to co miało nastąpić wydawało się bez znaczenia.

[ img ]

[ img ]

[ img ]

[ img ]

[ img ]

Po drodze zatrzymujemy się jeszcze na chwilę na świetnym punkcie widokowym mieszczącym się na szczycie Edelweissspitze (2571 m n.p.m.) w Wysokich Taurach będącym najwyższym punktem tej trasy alpejskiej. Widoczność w każdym kierunku doskonała, to była najlepsza panorama podczas całego wyjazdu.

[ img ]

[ img ]

[ img ]

[ img ]

[ img ]

[ img ]

[ img ]

[ img ]

Drogi cudownie wyprofilowane, bez barierek, zbędnych zabezpieczeń, po prostu czysta jazda jak z katalogu albo reklamy i tak śmignęliśmy to dość szybko, że i tak trzeba będzie wrócić, żeby poprawić od drugiej strony ;) Jadąc zastanawiałem się jak to się dzieje, że takie przełęcze są akurat tam, tak niesamowicie strome i nieprzystępne miejsca a my śmigamy sobie tamtędy jak gdyby nigdy nic.

[ img ]

Wybudowanie tych dróg pochłonęło wiele istnień ludzkich a my mamy szczęście po prostu sobie korzystać z tego w sposób który dostarcza wspaniałych emocji, to jest chwila gdy czujemy tę moc. Jedziemy dalej na wschód i objeżdżamy całe pasmo górskie które przejechaliśmy przez zwykłe ale równie urokliwe miejscowości, jazda tego dnia daje mnóstwo frajdy ale daje się też trochę we znaki i czujemy zmęczenie, dzień dobrze wyrył nam się w pamięci zdecydowanie przez pozytywne wrażenia których tak intensywnie dawno nie pamiętaliśmy.

Następny poranek był znowu dość chłodny, 6 stopni jedynie ale dopóki się spakowaliśmy słońce trochę poprawiło wskazania a dla nas to kolejny dzień, kolejna przygoda. Udało mi się znaleźć w nieodległej lokalizacji nocleg ale dostępność dopiero od godziny 16, a że jesteśmy dość daleko na południowym zachodzie mamy blisko do Włoch. Wymyśliłem więc krótką objazdówkę tak, aby nie umęczyć się bardzo przed powrotem ale też o sensownej godzinie zalogować się do hostelu.

[ img ]

Głównymi celami były górskie, kręte drogi z miejscowości Tröpolach przez grzbiet górski i pogranicze do Pontebba w Włoszech i tam na zachód aby objechać Alpy Karnickie wyjeżdżając w powrotnym kierunku do Lienz gdzie mieliśmy spanie. Jak w dniu poprzednim najpierw spokojne przejazdy malowniczymi miejscowościami i przed granicą bardzo stromy i kręty podjazd do góry gdzie na szczytach jest węzeł ze stokami narciarskimi i ładne widoki w austryjackim stylu, jednak zaraz za grzbietem czeka nas inny świat.

[ img ]

Pownieważ tuż za nimi wita nasz słoneczna i kolorowa Italia – cóż to było za miejsce! Radości było co nie miara 8) Przepięknie położone jezioro rozpościera się niczym brama do lepszego świata, mnóstwo słońca, zieleni, kolorów - jak trafilibyśmy do raju.

[ img ]

[ img ]

Dalej jedziemy leśnymi odcinkami stromo w dół, część włoska nie ma nic wspólnego z Austrią, całkowicie inny klimat, inne barwy, temperatura no i widoki na horyzoncie po prostu potęga.

[ img ]

[ img ]

[ img ]

[ img ]

My akurat z żoną to kochamy południowe kraje i tą kulturę, kawiarnie, małe miasteczka i spokój – a to wszystko jest tutaj pod ręką tak blisko. Poprzedniego wieczora analizowałem przejazd na google maps i znalazłem taką miejscową manufakturę serów, oczywiście w świetnym miejscu nad serpentynami. Zatrzymaliśmy się na chwilę bo stał tu jeden Harley, siedziała sobie para i czekała na coś. Udało nam się kupić tutaj wyśmienity, roczny ser który dojechał z nami do domu, ale także spróbowaliśmy miejscowej „deski” rozmaitości z serami i wędlinami – po prostu poezja!

[ img ]

To nam zrobiło jeszcze większą ochotę aby jechać dalej, bo im dalej tym lepiej. Droga była dość agresywnie kręta, bardziej trzeba było być uważnym niż szybkim no i nie było tutaj absolutnie nikogo, lecimy kolejne kilometry w całkowitej głuszy wąwozem wzdłuż rzeki, a szczyty okalają nas z każej strony.

[ img ]

Droga wije się kilometrami pomiędzy urwiskami, poprzez tunele, agrafki i mikrowioski gdzie ktoś siedząc przed domkiem macha do nas ręką w geście pozdrowienia bo widok kogoś jadącego tą drogą jest chyba jest tutaj dość rzadki. Wrażenie jest dosyć opustoszałego i dzikiego regionu, ale wrażenie robi piorunujące.

[ img ]

[ img ]

[ img ]

Czasem zaczynają się pojawiać jakieś mocno wyprawowe motocykle, krajobraz staje się łagodniejszy i pojawiają się kolejne mniejsze równie puste miejscowości i miasteczka. Krajobraz bajkowy, spokojny i nie tak zurbanizowany jak u sąsiadów z północy, to może być dobre miejsce dla kogoś jak my, czego tu więcej trzeba?

[ img ]

[ img ]

[ img ]

W pewnym momencie dojeżdżamy do Moggio di Sotto skąd jedziemy już drogą szybkiego ruchu przez kilkadziesiąt kilometrów w poszukiwaniu miejsca na małą czarną. Jako, że godzina jest lekko popołudniu nie ma szans, żeby było coś otwarte, większość lokali które wyszukuję na google maps zaczyna od 17 pracę po południowej przerwie, ulice są puste. W jednym miejscu w Tolmezzo widzimy zaparkowane motocykle i choć najpierw je mijamy, to później zawracamy bo to jedyny lokal otwarty w okolicy – jak się okazuje.

[ img ]

[ img ]

[ img ]

Jeśli ktoś lubi południowe klimaty, to jest to czego się szuka – knajpka pośrodku miejscowości, dookoła domy, pełno kwiatów, góry w tle i kawa w filiżance. Zjeść nie było za bardzo co, to domówiliśmy tiramisu – deser który został powstał właśnie w tych regionach gdzie byliśmy, więc spróbowaliśmy na miejscu tego co najlepsze, przy okazji pierwszy raz mieliśmy przyjemność słuchać języka włoskiego który całkiem sympatycznie brzmi.

[ img ]

Dalej droga wiodła nas już tylko na północ, wspaniale położone drogi wiodące przez Alpy Karnickie zapraszały nas wyżej i wyżej, po drodze równie urokliwe miejscowości i miasteczka takie w starym stylu – blisko a ale jednak całkiem inaczej niż u sąsiadów, dużo spokojniej i tak jak z filmów wyobrażam sobie senną starą wieś. Musiałem w pewnym miejscu zawrócić aby przejechać się jeszcze raz serpentynami bo żal było odjeżdżać, zawsze powtarzam plecaczkowi, że dół pleców może i boli ale wrażenia zapamiętam a ból kiedyś przeminie :D

[ img ]

[ img ]

[ img ]

Finalnie dojechaliśmy z nienacka do Austrii gdzie było bardziej zwyczajnie i tam już bez szaleństw skierowaliśmy się do hotelu, tam znowu tylko ciągniki i krowy na każdym kroku mieszający się z zapachem obornika. Ale przyznać trzeba, że jest to kraj wysoce rozwinięty i co w nim piękne nie podlega dyskusji, ma swoje charakterystyczne oblicze które zapada w pamięć - między innymi strzeliste kościoły tego typu jak na zdjęciu.

[ img ]

Ogólnie to jest zapach z którym Austria mi się kojarzy na całej rozciągłości, rolnictwo w tamtym kraju to potężna gałąź gospodarki. Moje domysły potwierdza mąż kobiety u której bookowaliśmy spanie, opowiedział nam całkiem sporo ciekawych informacji o życiu tam i w Londynie spod którego tutaj się przeprowadził.

[ img ]

[ img ]

Z balkonu na wprost mieliśmy widok na okazały tartak i góry które jak się okazuje również stanową ogromną branżę w Austrii i wykorzystuje się tutaj niemal wszystko na sprytne sposoby obracając to w pieniądz. Tego samego dnia udajemy się jeszcze coś zjeść do miasteczka, kupić się nic nie da bo sklepy są do 19-20 maksymalnie i nawet na podróż trudno się zaopatrzyć co będziemy musieli powtórzyć z rana.

[ img ]

Kolejnego dnia w zasadzie wskakujemy po śniadaniu wcześnie rano na autostradę i lecimy do granicy przez Wiedeń który znowu w piątkowe popołudnie jest zakorkowany na czteropasmówce. Później Czechy z krótkim przystankiem w Brzecławiu w którym byliśmy na gulasz z jelenia w sprawdzonej knajpce i lecimy do Polski bo mamy nocleg już u nas, bowiem byliśmy gośćmi kolegi który ma takiego samego Tracera GT tylko inaczej spersonalizowanego – mieliśmy jechać razem ale obowiązki wzięły górę. Tam spędziliśmy wspaniały wieczór do praktycznie godzin porannych co było konieczne aby się odbyło pomimo długiej podróży. Zobaczyliśmy też piękno tamtych okolic z góry Żar, okolice zrobiły też na nas duże wrażenie, zdecydowanie warto też jest się tam wybrać czego w sumie żałowałem że nie zrobiłem wcześniej. Następnego dnia wracaliśmy przez Limanową to również był świetny przejazd i cudowne okolice którymi też możemy się pochwalić, dalej do domu autostrada i odpoczynek. Niedziela pod względem pogody była bajeczna, ale zarówno my jak i motocykl musieliśmy odetchnąć, przygoda była to przednia i warta przeżycia – wszystko nam sprzyjało i chyba dzięki też temu zostanie dla nas niezapomniana.

Dlatego nie warto odkładać takich rzeczy na nie wiadomo kiedy, życie jest za krótkie żeby przepuszczać je pomiędzy palcami, trzeba je wyciskać ile się da i czym się da! :moto: :!:

[ img ]

tuzmen · **Napisane:** 2021-09-26 22:06:53

a ja tu na tym płaskim mazowszu zejde z nudów, jak widzę góry to od razu jakoś tak życie lepsze

sfazowany · **Napisane:** 2021-09-27 06:28:39

Blue7 jak zwykle na najwyzszej jakosci :) super sie czyta i oglada!

Przylaczam sie do apelu tuzmena, niech no kurde pofalduje sie to mazowsze, albo chociaz góry przybliżą....

marcingda · **Napisane:** 2021-09-27 09:16:22

Blue7, pomyśl o przewodniku po Alpach, dla motocyklistów, pierwsza trasa już opisana :D. Zdjęcia cudowne, oddają piękno i klimat alpejskich terenów.
Tracer z oryginalnymi kuframi prezentuje się extra.
Bardzo Wam zazdroszczę, że macie wspólną pasję i możecie razem spędzać czas. Rozumiem, że w następnym sezonie będą również Alpy. Proponuję wybrać się na stronę włoską. Tak jak zauważyłeś, mimo że granica to tylko umowa, ale klimat zupełnie inny. We Włoszech można śmiało pozwolić sobie na szaleństwo i zapomnieć o przepisach ruchu drogowego (oczywiście w granicach zdrowego rozsądku). Wydaje mi się, że północ Włoch ma też lepsze drogi, w sensie przyczepności. Dodatek kruszywa powoduje że jeździ się praktycznie po czymś co przypomina papier ścierny. Niestety nowe nawierzchni są już bardziej bitumiczne.
Wasze zdjęcia zachęcają do planowania podróży. Ja ostatnie kilka lat tak bardzo tęsknię za miejscem gdzie dorastałem, w sumie to już nigdzie indziej nie jeżdżę jak tylko w okolice Gardy.

rhazz · **Napisane:** 2021-09-27 10:48:51

Przeczytałem to jednym tchem :D Piękna relacja - więc wyprawa musiała 100x lepsza.
Jak oglądam te Wasze zdjęcia z ALP to myślę, że nadszedł czas na zakup turystyka :roll:

twardy103 · **Napisane:** 2021-09-27 11:38:17

Super wyprawa i super foty!
Tak jak pisałem na swoim profilu - mnie Alpy też zauroczyły, bardziej niż myślałem. P1 w Kotorze też robiła mega wrażenie, ale to trochę inny klimat.
Jeszcze jest dużo do zjechania, my zrobiliśmy takie przełęcze: Stelvio, Gavia, Tonale, Fedaia, Podroi, Pennes, Giovo, Giau, San Pelegrino, Forcola di Livigno, Foscagno, Grosglockner, Campolongo, Stalle, Furcia, Falzarego, Valparola, Sella, Gardena, Palade, Mendola, Umrail, Bernina, Albula, Resia, Valles, Ofenpass i myślę, że kolejnym razem raczej się pojawią nowe, bo jest tam tego type, że ... :D

blue7 · **Napisane:** 2021-09-27 13:14:58

tuzmen widzisz, każdy z nas nad czymś ubolewa :mrgreen: ja mam góry a marzy mi się morze za oknem, dlatego muszę jeździć co roku się na nie napatrzeć żebym nie zwariował na tych pagórkach :crazy: jak to się mówi trawa u sąsiada zawsze bardziej zielona i coś w tym jest.

sfazowany w sumie miało być więcej zdjęć które mam już wgrane na serwer ale musiałem skrócić bo przekroczyłem 60000 znaków. Jak zmienimy limit na forum to wypowiedzi moje będą jeszcze dłuższe, no chyba że będę dzielił na dwa posty ale komu się to chce czytać? Tak szczerze, to to co napisałem to takie z grubsza przemyślenia i ważniejsze wątki bo opowiadać można by dużo choć ja raczej jestem dobry w pisaniu a nie mówieniu.

marcingda napisał(a):

Rozumiem, że w następnym sezonie będą również Alpy.

Dobrze czujesz, że będą następne ale nie wiemy jeszcze kiedy bo prawdopodobnie szykują się u mnie i u żony poważniejsze zmiany zawodowe no i trudno mi przewidzieć na obecną chwilę czy da się to tak poustawiać żeby dało radę. Z pewnością mamy chęci aby utrzymać wyjazdy i do Cro i rozwijać Alpy ale jak zawsze przyszłość to zagadka. Na pewno chcemy zobaczyć Dolomity i zahaczyć o Wenecję - bardziej nas to kręci niż Austria sama w sobie ale każdy kraj ma coś fajnego do zaoferowania. Co roku jak jestem w Cro to wypadamy do Bośni albo Czarnogóry na takie tripy żeby było ciekawie, tutaj też trzeba to tak będzie zorganizować i jak już mamy rozeznanie to będzie nam teraz łatwiej. Ważne, że jest po co jechać i Garda o której mówisz często już na nas czeka :roll:.

rhazz napisał(a):

Jak oglądam te Wasze zdjęcia z ALP to myślę, że nadszedł czas na zakup turystyka

Spotkałem się z takimi stwierdzeniami, że turystyk to motocykl do którego trzeba dojrzeć i że dla kogoś "jeszcze nie ten czas". Nie za bardzo rozumiem takie rozumowanie, ponieważ jak dla mnie jest to kwintesencja wolności że można rzucić wszystko w pierona, zapakować się i pojechać zobaczyć coś co wyryje się w pamięci tak jak kolega strazak ładnie podsumował swój ostatni wyjazd. Jedni robią to na torze (i chwała im że tak a nie na drodze) lub na motocrossie a jest też właśnie nieco bardziej uniwersalna wersja pasująca niemal do wszystkich. Owszem turystyk w wielu wydaniach to jest kompromis w sensie masy czy zwrotności ale patrząc długofalowo na jazdę to spełnia się on doskonale, dużo lepiej niż na twardym i mało pakownym sprzęcie. Jeśli dobierzemy moto do swoich preferencji na pewno mocy nie zabraknie a da się pojechać i dynamicznie i długo - za to cenię Tracera choć nie jest mistrzem ładowności ani mocy - ale to co oferuje idealnie mi wystarcza. Daleki jestem od oceniania co kto ma bo motocykl to dość osobisty wybór ale jak to mówią tylko krowa nie zmienia zdania i coś w tym jest - jeśli zmieni nam się sposób wykorzystania motocykla to z czasem będzie trzeba ogarnąć lepiej do nas dopasowany.

twardy103 napisał(a):

eszcze jest dużo do zjechania, my zrobiliśmy takie przełęcze:

O dziękuję Ci bardzo za wymienienie ich, z pewnością weźmiemy pod uwagę planując kolejne wypady bo właśnie szczątkowo składałem sobie te ciekawe miejsca do katalogu a Ty zrobiłeś to w jednym zdaniu :wink: Właśnie nie lubię kategoryzowania albo rankingów "naj" bo nie ma czegoś takiego jak najlepsze miejsca - do każdego podchodzę z osobna i rozważam zalety i inne cechy które bardziej lub mniej mi pasują będąc otwartym na to co dane miejsce ma do zaoferowania. Kotor i Czarnogóra to jedna bajka, bliźniacza Chorwacja to niemal to samo ale jednak całkowicie inna a Alpy to już w ogóle inna tematyka i tak dalej. Jeszcze kiedyś jak mi stwardnieją opony to może na ten Nordkapp pojedziemy żeby na jednym komplecie tam i z powrotem :lol:

Dziękuję wszystkim za wypowiedzi ;)

Janusz81 · **Napisane:** 2021-09-27 17:17:34

blue7 ale się chłopie rozpisałeś :) .... nie no zajefany wyjazd. Opisałeś go świetnie i też świetnie się czyta. Normalnie się wciągnąłem :lol: a fotki robicie świetne ale tamtejszy krajobraz temu bardzo sprzyja. Teraz tylko czekać na kolejny wyjazd, pewnie na południe znów.

strażak · **Napisane:** 2021-09-28 15:57:56

Blue7 opis wyjazdu po prostu petarda ! W zasadzie chyba mam już wyznaczony kierunek ewentualnej przyszłorocznej wycieczki :thumbup:
Istnieje też realna szansa , że do przyszłego roku już sie nauczę wrzucać zdjęcia i nie będę zawracał głowy koledze Misiakw'owi :lolno:

Yamaha Tracer 900 GT - Phantom Blue by blue7

Galerie

Nasze motocykle

Galerie

Nasze motocykle

Kto przegląda forum