Dołączył(a): 2009-03-26 20:20:53 Posty: 483 Lokalizacja: Łódź
Płeć: Mężczyzna
Obecne moto: BMW S1000XR
|
;) ja ostatnio dostałem fotę od tyłu z fotoradaru z Kłodawy (wysłali po blachach, bo nie kojarzę, czy prowadziłem moto wtedy.. :twisted: ). 200zł i 4pkt od Straży Wiejskiej w Kłodawie. Tymczasem dostałem wezwanie do wskazania za wykroczenie, + druczek z A,B,C... (albo wskazuję siebie i mam 200zł i 4 pkt, albo nie wskazuję kierowcy i biorę 500zł bez punktów etc. - standardowy druk).
tymczasem odesłałem strażnikom (polecony za potwierdzeniem odbioru) bazując np. na stronie: http://3obieg.pl/przyszlo-wezwanie-z-fo ... odpowiedzi takie oto pisemko (sorry za długość..):
Wniosek o umorzenie postępowania Działając w imieniu własnym, w odpowiedzi na wezwanie z dnia ...r. podaję, że pismo to posiada formalne i merytoryczne wady, które czynią je bezprawnym, a w konsekwencji wezwanie to nie odniesie względem mnie skutku. Wady te przyjęły przede wszystkim postać: Skierowanie wezwania sformułowanego w sposób alternatywny, a przy tym niedopuszczalne przyjęcie konstrukcji domniemania odpowiedzialności właściciela pojazdu; Skierowanie wezwania przez nieuprawniony organ; Brak określenia roli procesowej wezwanego, co uniemożliwiło jemu realizację swoich praw, w tym prawa do obrony. W związku z powyższym,wnoszę o umorzenie postępowania wywołanego lub związanego z przytoczonym wyżej wezwaniem.
Uzasadnienie
Wezwanie alternatywne. Odebrane przeze mnie wezwanie nosi cechy wezwania alternatywnego, bowiem zgodnie z jego treścią zostałem postawiony przed wyborem wskazania siebie jako winnego popełnienia wykroczenia; wskazania osoby, która pojazdem kierowała lub korzystała z niego w momencie popełnienia wykroczenia; wskazania i udowodnienia, że pojazd został użyty wbrew mojej woli i wiedzy przez nieznaną mi osobę, czemu nie mogłem zapobiec; wskazania i udowodnienia, że nie jestem właścicielem lub posiadaczem pojazdu albo przed wyborem odmówienia wskazania sprawcy wykroczenia. Warto przy tym wskazać, że alternatywne sformułowanie treści wezwania nie musi wynikać wprost z jego treści, lecz może również zostać zinterpretowane na podstawie załączonych do wezwania formularzy. Dopuszczalność stosowania tego rodzaju wezwań została zakwestionowana zarówno przez Trybunał Konstytucyjny w uzasadnieniu wyroku z dnia 12 marca 2014r.(sygn.akt:P27/13),odbierając takim wezwaniom wiążącej mocy prawnej; jak i w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 12 grudnia 2013 r. (sygn. akt: III K 431/13). Na tle niniejszej sprawy za celowe uznać należy przywołanie wybranych fragmentów wyżej przywołanych orzeczeń: „Niedopuszczalne jest zatem kierowanie przez właściwy organ alternatywnie żądania przyjęcia mandatu karnego za wykroczenie lub denuncjacji innej osoby. Skierowanie żądania przyjęcia mandatu karnego oznacza bowiem, że sprawca wykroczenia nie budzi wątpliwości, co ze swej istoty wyklucza jednoczesne kierowanie żądania denuncjacji innej osoby.” „Dążenie do pociągnięcia za wszelką cenę do odpowiedzialności kogokolwiek w związku z ujawnionym wykroczeniem nie może stanowić żadnego usprawiedliwienia kierowania do właściciela lub posiadacza pojazdu alternatywnie żądania przyjęcia mandatu karnego za to wykroczenie lub denuncjacji innej osoby. Żądanie takie można, jak się wydaje, zinterpretować jako przyjęcie przez właściwy organ państwa domniemania winy właściciela lub posiadacza pojazdu sfotografowanego przez urządzenie rejestrujące.”
Uprawnienia Straży Miejskiej (Gminnej). Zgodnie z uchwałą składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 30 września 2014 r. (sygn. akt: I KZP 16/14), której to uchwale nadano moc zasady prawnej, Straż Miejska (Gminna) jest uprawniona, na podstawie art. 129b ust. 3 pkt. 7 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 1137 z późn. zm.), do żądania od właściciela lub posiadacza pojazdu udzielenia informacji, kto we wskazanym terminie użytkował pojazd, jak również organ ten posiada uprawnienie oskarżyciela publicznego do występowania z wnioskiem o ukaranie takiej osoby za ujawnione w toku prowadzonych czynności wyjaśniających wykroczenie stypizowane w art. 96 § 3 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 482 z późn. zm.; dalej „kw”). Niemniej jednak,powyższa uchwała nie pozwala interpretować obowiązujących przepisów w sposób, który nadawałby Straży Miejskiej (Gminnej) uprawnienia do samodzielnego karania właściciela (lub użytkownika) pojazdu grzywną, a jedynie prawo złożenia wniosku do Sądu o ukaranie w przypadku ujawnienia wykroczenia właściciela (lub użytkownika) pojazdu. Aby jednak organ mógł złożyć wniosek o ukaranie, organ musi uprzednio ujawnić fakt popełnienia wykroczenia i jego sprawcę. W związku z tym, w odniesieniu do niniejszej sprawy, nie dysponują Państwo uprawnieniami do ukarania właściciela pojazdu w trybie przewidzianym treścią art. 96 § 3 kw. Odnosząc się przy tym i uzupełniając zagadnienie poruszone w punkcie I uzasadnienia – tj. zastosowania alternatywnie sformułowanego wezwania, pismo w takiej formie narusza przepisy art. 97, 98 i 99 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (t.j. Dzi.U. z 2013 r. poz. 395 z późn. zm.; dalej: „kpw”). Konieczne jest bowiem uprzednie ustalenie sprawcy wykroczenia, tak aby nie ulegało wątpliwości, kto je popełnił. Dopiero wówczas możliwe jest wręczenie mandatu sprawcy wraz ze stosownym pouczeniem o prawie do jego nie przyjęcia. Zgodnie z Kodeksem wykroczeń nie popełnia wykroczenia osoba, której wina nie została udowodniona, i która działa w zakresie jej praw. O fakcie niewykrycia sprawcy wykroczenia świadczy natomiast już sam fakt wystosowania wezwania o wskazanie osoby prowadzącej pojazd w momencie popełnienia wykroczenia. Na tle powyższego oczywistym jest, że przesłanki do zaktualizowania się Państwa prawa do złożenia wniosku o ukaranie sprawcy wykroczenia w niniejszej sprawie nie nastąpiły.
Rola procesowa pozwanego. Poważnym brakiem formalnym wezwania jest brak precyzyjnego określenia roli w jakiej występować miałbym w sprawie. Brak ten skutkuje uniemożliwieniem mi realizacji prawa do obrony – bezwzględnej przesłanki procesowej. Oczywistym jest, że dla każdego „uczestnika” postępowania przewidziany jest inny zestaw przysługujących mu praw. Zatem fundamentalną częścią wystosowanego przez organ wezwania winno być wskazanie, czy w sprawie występuję w roli świadka, czy też np. obwinionego. Jeśli bowiem przypisano mi rolę osoby obwinionej – to niniejszym korzystam z prawa odmowy złożenia wyjaśnień (art. 54 § 6 kpw) w kwestii wskazania kierującego pojazdem, a mam prawo odmówić złożenia wszelkich wyjaśnień w sprawie, czego nie można zrównywać z przypisaniem mi winy i obwinieniem za czyn wskazany w art. 96 § 3 kw. Zgodnie z wyżej wskazanymi aktami Sądu Najwyższego, brak ujawnienia wykroczenia w toku czynności uniemożliwia Straży Miejskiej (Gminnej), w roli oskarżyciela publicznego, złożenia do Sądu stosownego wniosku o ukaranie. Natomiast gdybym w sprawie miał występować w charakterze świadka (a wszak w przypadku żądania od danej osoby złożenia oświadczenia wiedzy lub oświadczenia woli obciążającego inną osobę, pierwsza z wymienionych osób będzie świadkiem w sprawie), na podstawie art. 183 § 1 ustawy z dnia 06 czerwca 1997 r. Kodeksu postępowania karnego (Dz.U. z 1997 r. Nr 89 poz. 555 z późn. zm.; dalej: „kpk”) w zw. z art. 41 § 1 kpw przysługuje mi prawo uchylenia się od udzielenia odpowiedzi na pytanie o korzystającego z pojazdu w momencie popełnienia czynu, również z obawy przed odpowiedzialnością karną za fałszywe oskarżenie – przestępstwo stypizowane w art. 234 ustawy z dnia 06 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz.U. z 1997 r. Nr. 88 poz. 553 z późn. zm.; dalej: „kk”). Przestępstwo takie popełnić można również z winy umyślnej w zamiarze ewentualnym. Powyższe okoliczności realizacji swojego prawa nie mogą stanowić podstawy mojej odpowiedzialności na podstawie art. 96 § 3 kw. Jak wyżej wskazano, korzystanie z przysługujących mi praw procesowych nie może być interpretowane jako zła wola lub naruszenie prawa. Jako wezwany, muszę mieć zagwarantowaną ochronę swoich praw – również przed represyjnością organu wzywającego. Na tle obowiązujących przepisów nie jest możliwym, by świadek jednocześnie występował w roli obwinionego czy też podejrzanego. Prawa takich osób są zgoła różne. W skrajnym wypadku, bezprawne działania organu mogą być interpretowane jako nadużycie władzy – tj. czyn niedozwolony wskazany w art.231kk, a także może spełniać przesłanki przestępstwa opisanego art. 235 i 236 kk. ***
Mając na uwadze wszystko powyższe, wnoszę jak na wstępie.
czekam na dalszy rozwój sytuacji ;) będę informował. jak macie jakieś porady - śmiało ;)
|
|